MAHKEMESİ : Çankırı Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 18/12/2013NUMARASI : 2012/1184-2013/1389Dava dilekçesinde, yönetim planının 2. maddesinin iptali ile ortak yerlere el atmanın önlenmesi, sığınaktaki projeye aykırılığın eski hale getirilmesi ve kapıcı dairesinin kiraya verilmesi nedeniyle kira bedelinin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacılar ile davalı A.. S.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacılar dava dilekçesinde; davalılardan A.. S..'nun dava konusu anataşınmazın tek maliki olarak imzaladığı yönetim planının 2. maddesiyle apartmanın ortak yerlerinden olan kapalı otopark, kapalı otopark rampası, kapıcı dairesi ve çatı katını kendi kullanımına ve tasarrufuna özgüleyerek ortak alanlara el attığını, kapıcı dairesini, apartmanın zemin ve birinci bodrum katını kiralayan Türkiye İş Kurumu'nun kullanımına tahsis ettiğini belirterek, ortak yerlere yönetim planı doğrultusunda yapılan tecavüz ve tahsisatın önlenmesi amacıyla yönetim planının 2.maddesinin iptaline, apartmanın ortak yerleri olan kapalı otopark, kapalı otopark rampası, kapıcı dairesi, sığınak ve çatı arasına yapılan müdahalenin men'ine kapıcı dairesi için mahkemenin takdir edeceği kira bedelinin Türkiye İş Kurumu'nun ödediği kira bedelinden kesilerek önceki aylarla birlikte gelir olarak apartman hesabına yatırılmasına ve sığınağın boşaltılarak eski hale getirilmesine karar verilmesini talep etmiş, mahkemece dava kısmen kabul edilmiştir.Mahkemece mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporlarından anataşınmazın ortak yerlerinden olan sığınağın projeye aykırı olarak tadil edildiği ve söz konusu tadilatın yapılması yönünde yasanın aradığı çoğunlukla alınmış bir kat malikleri kurulu kararı olmadığı anlaşılmakla, sığınağın onaylı projeye uygun hale getirilmesi yönünden davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; dava konusu anataşınmazın 15 mesken, 2 işyeri ve 1 depo olmak üzere toplam 18 bağımsız bölümden oluştuğu, 01.12.2011 tarihinde yönetim planının tanzim edilip tapuya tescil edildiği ve kat mülkiyetinin kurulduğu anlaşılmaktadır. Anataşınmazın yukarıda sözü edilen yönetim planının 2. maddesinde kapalı otopark, kapalı otopark rampası, kapıcı dairesi, garaj üzerinde mevcut 150 m²'lik alan ve çatı katlarının kullanım hakkı düzenlenmiş olup, davacılar tarafından ileri sürülen ortak yerlere el atma iddiasının yönetim planındaki düzenlemeden kaynaklandığı açıktır. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 28. maddesine göre; yönetim planı yönetim tarzını, kullanma maksat ve şeklini, yönetime ait diğer hususları düzenleyen ve bütün kat malikleriyle onların külli ve cüzi haleflerini ve bu arada davacı tarafı da bağlayan sözleşme hükmündedir. Anılan Yasa maddesinin 3. fıkrası hükmüne göre de yönetim planının (bu bağlamda maddelerinin) değiştirilmesi ancak tüm kat maliklerinin beşte dördünün oyu ile olanaklıdır. Yukarıda açıklanan nedenlerle yönetim planının iptali istenen hükmünün Yasanın emredici hükümlerine aykırı olmadığı, söz konusu hükmün değiştirilmesi, Kat Mülkiyeti Yasası'nın 28. maddesinin 3. fıkrasına göre tüm kat maliklerinin beşte dördünün oyu ile alacakları kararla mümkün olduğundan mahkemece bu hususta anılan çoğunlukla alınan bir kararın varlığı araştırılmadan ve mahkemece doğrudan kat maliklerinin iradesi yerine geçerek böyle bir iptale karar veremeyeceği hususunun gözetilmemesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 28.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.