Dava dilekçesinde, davalılarca anataşınmazın 1 nolu bağımsız bölümünde projeye aykırı yapılan imalatların yıkılarak eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili dava dilekçesinde, davalıların, anataşınmazın tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan 1 nolu bağımsız bölümünü üç ayrı dükkan haline dönüştürmek suretiyle kullandıklarını ileri sürerek, sözü edilen bağımsız bölümde yapılan değişikliklerin onaylı mimari projesine uygun eski hale getirilmesini istemiş, mahkemece bilirkişi raporunda belirtilen projeye aykırı imalatların yıkılarak kaldırılmasına, ortak alanlara davalılarca yapılan müdahalelerin önlenmesine, dükkanların meskene dönüştürülmesi konusundaki istemin reddine karar verilmiştir. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 24. maddesinin ikinci fıkrasına göre, anataşınmazın kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bir bölümünün dükkan (işyeri) haline getirilmesi, kat malikleri kurulunun oybirliğiyle verecekleri kararla mümkündür. Dosyadaki bilgi ve belgelerden, dava konusu edilen 1 nolu bağımsız bölümün tapudaki kaydına göre mesken bulunduğu ve davalılar adına kayıtlı olduğu, Üsküdar Belediye Başkanlığına hitaben verilen dilekçede, her ne kadar 1 numaralı bağımsız bölümün tüm kat maliklerince dükkana çevrilmesine izin verildiği belirtilmekte ise de, bu belgenin yukarıda değinilen yasa maddesine uygun bir kat malikleri kurulu kararı niteliği taşımadığı anlaşılmıştır. Mahkemece anataşınmazın kat malikleri kurulu karar defteri ilgili yönetimden getirtilip incelenerek 634 sayılı Yasa'nın 24. maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen şekilde meskenin işyerine dönüştürülmesine ilişkin oybirliğiyle alınmış bir karar bulunup bulunmadığı araştırılarak, oluşacak sonuç doğrultusunda karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, kabulü ile hükmün HUMK'nın 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.