MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiY A R G I T A Y K A R A R I Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;1-Bilirkişi kurulu raporlarında, emsalin imar parseli olmasına karşın dava konusu taşınmazın kadastral parsel niteliğinde bulunması nedeniyle bu yönden aralarında denklik sağlanması bakımından dava konusu taşınmazın emsal ile karşılaştırılması sonucu bulunan değerinden somut emsalin imar parseli haline gelirken uğramış olduğu zayiat miktarı olan %17,379 oranında düzenleme ortaklık payına tekabül edecek bir indirim yapılmıştır. Oysa, bu gibi durumlarda düşülecek düzenleme ortaklık payı, dava konusu taşınmazın imar parseli haline getirilecek olması durumunda yüzölçümünün uğrayacağı kayıp oranında olması gerekir. Somut emsalin imar parsel haline gelirken uğramış olduğu zayiat miktarının, dava konusu taşınmazın bulunan değerinden düzenleme ortaklık payı için yapılacak indirimde oran olarak bir etkisi yoktur. Bu nedenle dava konusu taşınmazın dava tarihi itibariyle içinde bulunduğu imar planına göre imar parseli olması halinde (düzenlemeye tabi kılınması durumunda) uğrayacağı zayiat miktarının (düzenleme ortaklık payının) ne şekilde hesaplanacağı, 3194 sayılı İmar Kanunu'na ve bu kanuna göre çıkarılmış bulunan "İmar Kanununun 18.maddesi uyarınca yapılacak Arazi ve Arsa Düzenlenmesi ile İlgili Esaslar Hakkında Yönetmelik" hükümlerine göre belirlendiğinden, mahkemece ilgili belediye imar müdürlüğünden dava konusu taşınmazın imar düzenlemesi yapıldığında İmar Kanunu'nun 18.maddesi ve ilgili yönetmelik hükümleri uyarınca imar planı çerçevesinde tabi olacağı kayıp oranı sorulup bu oranda bedelden indirim yapılması gerekirken yeterli araştırma yapılmadan imar parseli olan emsalin düzenlenme sırasında uğradığı %17,379 oranındaki kayıp esas alınarak dava konusu taşınmazdan da bu oranda indirim yapılarak sonuca ulaşılmış olması ve bu raporlara itibarla hüküm kurulması, 2-Davacı ... Müdürlüğünün 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/j maddesi hükmüne göre (1) sayılı tarifedeki yargı harçlarından müstesna tutulduğu gözetilmeden karar harcının alınmış olması,Doğru görülmemiştir.Ayrıca; 3-Anayasa Mahkemesi 1. Bölümünün 19.12.2013 tarih ve 2013/817 sayılı kararında, kamulaştırma bedelinin tespiti için açılan davada uzun süren bir yargılama sonunda, dava tarihi itibarıyla belirlenen bedele hükmedilmesinin Anayasa'nın 35. maddesinde güvence altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiği kabul edilerek mal sahibine tazminat ödenmesi gerektiği belirtilmiştir.Yasa koyucu da, bu hak ihlalini dikkate alarak, 6459 sayılı Kanunun 6. maddesiyle 2942 sayılı Kanunun 10. maddesine eklenen fıkrada (yürürlük tarihi 30.04.2013) kamulaştırma bedelinin tesbiti için açılan davanın dört ay içinde sonuçlandırılmaması halinde, tesbit edilen bedele bu sürenin bitiminden itibaren faiz uygulanmasına ilişkin düzenleme getirmiştir. Her ne kadar, getirilen bu faiz hükmü maddi hukuka ilişkin olup, aynı Yasanın 29. maddesi gereğince yayımı tarihinden sonra açılacak davalara uygulanması gerekir ise de; 30.04.2013 tarihinden sonra açılacak davalar için yapılan bu düzenleme ile Anayasa Mahkemesi'nin makul süreyi aşan yargılamanın hak ihlali oluşturduğuna ilişkin kararı birlikte değerlendirildiğinde, 30.04.2013 tarihinden önce açılmış ve henüz kesinleşmemiş kamulaştırma bedelinin tespiti ve tescili davalarında öngörülen dört aylık yargılama süresinin makul süre kabul edilerek, hakkaniyet gereğince taşınmaz malikinin zararının giderilmesi amacıyla dava tarihinden itibaren dört aylık sürenin bittiği 29.03.2013 tarihinden, karar tarihine kadar tespit edilen kamulaştırma bedeline faiz uygulanması gerektiğinden de hükmün bozulması gerekmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı ve davacı yararına takdir edilen 1.350,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı tarafa, davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 15.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.