Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12056 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13546 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bilgi ve belgeler okunup gereği düşünüldü:Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;Kamulaştırma Yasasının 11. maddesi uyarınca, bedel tespit davalarında, öncelikle kamulaştırılan taşınmazın değerlendirme tarihindeki vasfı belirlenerek arsa vasfında ise değerlendirme tarihinden önce özel amacı olmayan emsal satışlara göre, arazi vasfında ise değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlara göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri esas alınmak suretiyle değerinin belirlenmesi gerekir. Dosyaya getirtilen ... Belediye Başkanlığı İmar ve Şehircilik Müdürlüğünün 11.07.2014 gün ve 3024 sayılı yazısında, dava konusu taşınmazın 1/1000 ölçekli uygulama imar planı ve nazım imar planı dışında, belediye sınırları içerisinde kaldığı, belediyenin yol hizmetinden yararlandığı, köy yerleşik alanı içerisinde yer aldığı, okul ve camiye uzaklığının 40 metre olduğu bildirilmiştir.Bakanlar Kurulunun Yargıtay'ca da kısmen benimsenen 28.02.1983 gün ve 1983/6122 sayılı kararı uyarınca, imar planında yer almayan bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için, belediye veya mücavir alan sınırları içinde olmakla beraber belediye hizmetlerinden (belediyece meskûn olduğu veya meskûn hale getirileceği için sunulan yol, su, elektrik, ulaşım, çöp toplama, kanalizasyon, aydınlatma vd.) yararlanan ve meskûn yerler arasında bulunması gerekir.Dava konusu taşınmazın; belediye sınırları içerisinde ve köy yerleşim alanında olması nedeni ile arsa olarak değerlendirilmesi gerekirken, arazi olarak değerlendiren bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 10.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.