Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10260 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 12377 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDava dilekçesinde, eğitim ve öğretim gideri borcu olarak talep edilen 50.846,49 TL'den 32.500,00 TL borçlu olmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacı vekili, dava dilekçesinde özetle; davacının ....nda üsteğmen olarak görevli iken mecburi hizmet süresini tamamlamadan ilişiğinin kesildiğini, davalı idarece eğitim öğretim gideri olarak 50.846,49 TL borçlu olduğunun bildirildiğini ileri sürerek şimdilik 32.500,00 TL'sinden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiş; mahkemece, davacının yargılama safahatında davalı kurum bünyesindeki işine iade edildiği ve borcun dayanağının ve konusunun kalmadığı anlaşıldığından konusuz kalan davada esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği, ayrıca davacının yargılama safahatında Askeri Yüksek İdare Mahkemesi kararı doğrultusunda işine iade edildiği, karar tarihi de nazara alındığında huzurdaki davanın açılmasına davalının sebebiyet vermediği gerekçesiyle davalı idarenin yargılama giderleri ve ücreti vekaletten sorumlu tutulmamasına karar verilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak; Mahkemece, davacının davayla ilgili kusuru bulunmadığından yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmaması ve karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi de gözönünde bulundurularak davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.