MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddineYerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 06.07.2010 tarih 2006/824-2010/856 sayılı hükmün sanığın yokluğunda verildiği, gerekçeli kararın ise 28/07/2010 tarihinde sanıkla birlikte oturan annesine tebliğ edildiği, ancak UYAP kayıtlarına göre sanığın tebliğ tarihinde Konya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda hükümlü olarak bulunması nedeniyle yapılan tebliğin usulüne uygun olarak yapılmadığı, 05/01/2012 tarihinde Konya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda kararın tebliği sırasında kararın kendisine okunup anlatılmayarak 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesine aykırı davranıldığı anlaşıldığından, öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, mahkemenin hukuki değerden yoksun bulunan 30/09/2016 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılmak suretiyle sanık hakkında kurulan hükümlerin incelemesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Suç tarihi itibarıyla hakkında mahkumiyet hükmü bulunmayan sanığın, yapılan araştırmalar neticesinde aradan yaklaşık bir ay geçtikten sonra yakalanması üzerine suçlarını ikrar ederek yargılamaya yardımcı olması ve dosya içeriğine göre duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz kişiliğinin de tesbit edilemediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi ile ilgili değerlendirme yapılırken takdiri indirim nedeni olarak, failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususların göz önünde bulundurulması gerektiği gözetilmeden aynı Yasa'nın 61/1. maddesinde sayılan ve temel cezanın belirlenmesinde göz önüne alınacak kıstasların gösterilmesi suretiyle, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hakkında 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,2-Mahkemece sanığın birden fazla kişiyle birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu işlediği kabul edildiği halde, hükümde hakkında TCK'nın 119/1-c maddesi ile arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,3-Sanık hakkkında mala zarar verme suçundan seçimlik ceza öngören TCK’nın 151/1. maddesinden uygulama yapılırken hapis cezasının tercihinde gerekçe gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,4-Anayasa Mahkemesi'nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,5-Yargılama giderinin kimden ne oranda tahsil edileceği belirtilmeksizin sanıklardan tahsili yönünde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.