MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:Dosya kapsamından, sanığın, aşamalarda atılı suçu kabul edip, hırsızlık eylemini saat 05.00 sıralarında gerçekleştirdiklerini beyan ettiği, temyiz dışı.....de atılı suçu saat 05.00 sıralarında işledikleri yolundaki beyanda bulundukları, “05.00 sıraları” sözcüğünün kesin bir zaman ifadesi taşımadığı gibi, mahkemece, suç vaktinin gündüz olarak değerlendirilip, sanık hakkında lehe olduğu kabul edilen 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin tatbik edilmediği, kaldı ki, Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin 21.11.2012 tarih 2012/21178 Karar sayılı ilamında da diğer suç ortakları yönünden gündüz vakti işlenen hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünü onayıp, eylem saatine ilişkin her hangi bir açıklama getirmediği de gözetildiğinde; UYAP sorgulamasında 10.03.2002 günü güneşin saat 06.13'de doğduğu, TCK'nın 6/1-e maddesi uyarınca saat 05.13'e kadar olan zaman diliminin gece olarak kabulü gerektiği, temyiz incelemesine konu olayın gece sayılan vakitte işlendiğine ilişkin her türlü kuşkudan uzak bir delil bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın, 10.03.2002 günü sabah saat 05.00 sıralarında, yanında temyiz dışı ..... olduğu halde müştekinin müdürü olduğu ilk öğretim okulunun penceresine şahsi çeviklik ile tırmanıp, levye ile muhkem nitelikteki pencereyi açarak, pek hafif değerdeki çanta ve müzik setini çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 765 sayılı TCK'nın 493/1-son maddesinde yazılı bulunan suça uyduğu, 5237 sayılı TCK'nın ise 142/1-a maddesi kapsamında kaldığı, zamanaşımı yönünden 5237 sayılı TCK'nın sanık lehine olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eylemine uyan TCK'nın 142/1-a maddesinde yazılı bulunan atılı suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasa'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzamış zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 10.03.2002 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.