Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3843 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9361 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Hükmedilen cezanın türü ve süresi itibarıyla sanık ... müdafii tarafından yapılan duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 318. maddesi gereğince REDDİNE,1-Müşteki ve çalıştığı firma sahibi ile iş ve ücretler hususunda aralarında anlaşmazlık ve husumet bulunan sanığın, alacaklarını ödememek için kendisini suçladıklarını belirterek tüm aşamalarda suçlamayı kabul etmediği, müşteki ve müştekinin kardeşi olan tanık ...'ın beyanları dışında, eylemin sanık tarafından işlendiğine dair, mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadan yazılı şekilde karar verilmesi,2-Kabule göre de;a)Sanığın eylemini tanık ...'ın beyanına göre 01.00 sıralarında, 5237 sayılı TCK'nın 6/1-e maddesinde belirtilen zaman dilimlerinden gece işlediği sabit olduğu halde, 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca, hırsızlık suçundan hükmedilen cezanın arttırılmaması suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi, b)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısı'nın ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.