Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3837 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11517 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanık ...'ın tekerrüre esas alınan Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21.07.2006 tarih ve 2006/77 Esas 2006/452 Karar sayılı hükümlülük kararında, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 87/3. maddesi kapsamında hapis cezasından çevrili 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, bu cezanın 1412 sayılı CMUK'nun 305. maddesi uyarınca karar tarihinde kesin olduğu, kesin olan cezanın aynı Yasa'nın 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, 2-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...'ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ... hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin çıkartılması ile T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibareleri eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,II-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;1)Suça konu yerde sürekli olarak çalışan kişi yada kişilerin bulunmaması, olay yeri inceleme raporuna göre de sözkonusu yerin kullanılmayan eski boya fabrikası olması nedeniyle TCK'nın 116/2. maddesi anlamında işyeri olarak kabul edilmesinin mümkün olamayacağının anlaşılması karşısında; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan dolayı sanıklar hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, suça konu eşyaların çalınmak istendiği yerin işyeri olarak sayılma nedeni karar yerinde denetime olanak sağlayacak şekilde açıklanmadan yazılı şekilde karar verilmesi,2-Mala zarar verme eyleminde zarar verilen demir aksamın bizatihi hırsızlık suçunun konusu olması karşısında, suç konusu plakalar götürülürken kalan kısma ne şekilde zarar verildiği ortaya konulmadan mala zarar verme suçundan yazılı biçimde uygulama yapılması,Kabule ve uygulamaya göre de;3-Sanık ...'ın tekerrüre esas alınan Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 21.07.2006 tarih ve 2006/77 Esas 2006/452 Karar sayılı hükümlülük kararında, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 87/3. maddesi kapsamında hapis cezasından çevrili 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, bu cezanın 1412 sayılı CMUK'nun 305. maddesi uyarınca karar tarihinde kesin olduğu, kesin olan cezanın aynı Yasa'nın 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, 4-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...'ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.