MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: I-Sanık ...'ın temyiz talebinin incelenmesinde;27.9.2011 günlü kararın, sanık ...'ın savunması alınırken bildirdiği adresine Tebligat Yasası'nın 21. maddesine uygun olarak 12.10.2011 tarihinde tebliğ edildiği, kararda temyiz yasa yol ve süresinin yöntemine uygun şekilde gösterildiği ancak sanığın, CMUK'nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra, 04.11.2011 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin aynı Yasa'nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-O yer Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz talebinin incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Sanığın olay günü gündüzleyin, müştekiye ait işyerine girip, masa üzerinde bulunan suça konu cep telefonunu çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK'nın 142/1-b maddesine mümas bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında hüküm kurulurken aynı Yasa'nın 141/1. maddesinin tatbikine dair yazılı şekilde karar verilmesi, 2-T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.3.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.