MAHKEMESİ : 1. Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: 5252 sayılı Türk Ceza Yasası'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Yasa'nın 9. maddesinin üçüncü fıkrasında, lehe yasanın saptanmasında başvurulacak yöntem düzenlenmiştir. Bu hüküm uyarınca, önceki hükümde sabit kabul edilen olaya, önceki ve sonraki Ceza Yasaları'nın ilgili tüm hükümlerinin birbirlerine karıştırılmaksızın uygulanmasını ve her iki yasaya göre ayrı ayrı sonuçlar belirlenmesini gerektirmektedir.Bu belirleme, herhangi bir inceleme, araştırma, kanıt tartışması ve takdir hakkının kullanılmasını gerektirmeyen; eylemin suç olmaktan çıkarılması, ceza sorumluluğunun kaldırılması ya da önceki hükümle belirlenen cezanın bir değerlendirme ve takdiri gerektirmemesi gibi hallerde, evrak üzerinde yapılabilecektir.Ancak; sonraki Yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmiş olması, cezanın, 5237 sayılı TCY'nın 61. maddesi gözetilerek tayin ve takdirinin gerekmesi, artırım ve indirim oranlarının belirlenmesinin takdiri gerekmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihinin söz konusu olması, seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerin değerlendirilmesinin gerekmesi gibi durumlarda, duruşma açılarak değerlendirme yapılmalıdır. İnceleme konusu karara gelince;1)5237 sayılı TCY'nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 493/1. maddesindeki suçun öğelerinin farklı olduğu, eylemin 5237 sayılı Yasa'nın 142/1-b. maddesindeki hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasa'nın 116/1. ve 151/1. maddelerindeki konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğu gözetilerek duruşma açılarak, bireyselleştirme amacına yönelik takdir hakkının nedenleri de gözetilerek hüküm kurulması gerekirken dosya üzerinden inceleme yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi,2) Kabule göre dea-5237 sayılı Yasa hükümlerinin lehe olduğu kabul edilerek uygulama yapıldığı halde, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesine aykırı olarak takdiri indirim nedeniyle 5237 sayılı Yasa'nın 62. maddesi yerine 765 sayılı Yasa'nın 59/2. maddesi uygulanarak karma uygulama yapılması, b-5237 sayılı Yasa'nın 168. maddesi ile uygulama yeri bulunmadığının düşünülmemesi;Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ... ...’nin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, maddi ceza hukukuna ilişkin infaz aşamasındaki lehe uygulamaların kazanılmış hak teşkil etmeyeceği gözetilerek, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.02.2016 oybirliğiyle karar verildi.