Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 136 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 26228 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Mahkemece uyulmasına karar verilen Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin 2011/10422 Esas, 2013/17902 Karar ve 23.09.2013 tarihli bozma ilamının (4) nolu bendinde eylemin tamamlandığı halde hatalı olarak teşebbüs hükümlerinin uygulandığının belirtildiği, mahkemece bozma ilamına uyulduktan sonra sanık hakkında TCK'nın 35. maddesinin uygulamadığı, gerekçe kısmında eylemin teşebbüs aşamasında kaldığının yazılı olmasının, 07.10.2008 tarihli ilk hükümde de aynı paragrafın yazılı olması ve sonuçta yapılan uygulamanın doğru olması nedeniyle maddi yazım hatası olarak değerlendirilebileceği anlaşıldığından, tebliğnamede bozma talep eden düşünceye iştirak edilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Birlikte suç işleyen sanıkların kendi sebep oldukları yargılama giderlerinden ayrıca, birlikte ortak sebep oldukları yargılama giderlerinden ise kendi payları oranında sorumlu tuluması gerekirken eşit tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, 2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a,b,d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin sanık ...'dan tahsiline ilişkin bölümün çıkartılarak yerine ''yargılama gideri olarak hesaplanan 17,00 TL'den sanık ...'nın kendi sebep olduğu yargılama giderlerinden ayrıca, suç ortağı ile birlikte ortak sebep olduğu yargılama giderlerinden ise kendi payı oranında sorumlu tuluması halinde sanık ...'nın payına düşen 8,50 TL'nin CMK'nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusundahazineye yükletilmesine” cümlesinin eklenmesi, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" sanık ... hakkında kurulan hükümden çıkartılması ile yerine "TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.