Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1345 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 12658 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, tehdit, yaralamaHÜKÜM : MahkumiyetYerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık ...'in ikamet adresine tebligat yapıldığında cezaevinde olduğunun anlaşılması karşısında, 24.04.2014 tarihli temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 1-Sanıkların olay günü saat 19.00 sıralarında ...Mahallesi 3. Çevre Yolu ile... Caddenin kesiştiği yerde cep telefonunu yere bırakıp müzik dinleyen müştekinin yanına gelen sanıklar ... ve ...'ın göstermesi üzerine sanık ...'ın yerden cep telefonunu alıp ...'a verdiği, ... ve ...'ın müştekiye "Sen kimin bacısına küfür ediyorsun diyerek" saldırıp sanıkların üçünün birden tekme tokat ile müştekiye dövdükleri ve devamla ... ve ...'ın bıçak ile vurmak suretiyle müştekiyi basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığı olayda; sanıkların müştekiye ait olduğu belirtilen cep telefonunu cebir ve tehdit kullanarak almaları şeklindeki eylemlerinin sübutu halinde yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin kanıtları takdir ve tartışma görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'ne ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabule göre de: 2-Gerekçede sanıkların üzerlerine atılı silahla tehdit suçundan beraatlerine karar verildiği belirtilmesine rağmen, sanık ... hakkında, TCK 106/2-a maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü tesis edilerek çelişkiye düşülmesi, 3-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 4-Yapılan yargılama giderlerinin, sanıklardan payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından sanıkların kazanılmış hakkının gözetilmesine, 08.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.