Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10559 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4861 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık ve suç işlemek amacıyla örgüt kurmaHÜKÜM : MahkumiyetYerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A- Sanık ...'un temyiz talebinin incelenmesinde;Sanık hakkında mahkemece 12.05.2011 tarih ve 2008/567 Esas 2011/513 Karar sayılı ilamı ile verilen hükmün Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 19.09.2014 tarih 2012/1009 Esas 2014/9374 Karar sayılı ilamı ile sanığın temyiz talebinin süre nedeni ile reddine karar verildiği, sanığın 30.05.2016 tarihli dilekçesi ile hükmün bozulması ve yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunduğu anlaşılmakla, hükmün bozulması talebi ile ilgili olarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, yargılanmanın yenilenmesi talebinin mahallince yerine getirilmesinin mümkün bulunduğu ve sanığın temyizen incelenecek bir başvurusu bulunmadığından, dosyanın incelenmekisizin mahalline iade edilmek üzere üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, B- Sanık ...'ün temyiz talebinin incelenmesinde;Sanığın müştekiler ..., ..., ... ve ...'ya yönelik hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde adli sicil kaydında yer alan ... 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/291 Esas 2007/737 Karar sayılı ilamıyla hükmolunan 1 yıl 3 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin, 14.11.2007 tarihinde kesinleşen ilamın 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas bulunduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a,b,d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibareleri eklenmek suretiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.