Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9258 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5206 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Kemalpaşa 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/12/2012NUMARASI : 2009/412-2012/319Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A. Oto Ticaret ve Sanayi AŞ vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:- K A R A R -Davacılar vekili, davalının işleteni ve trafik sigortacısı olduğu aracın, yolun karşısına geçmek isteyen müvekkili Y.. B..'e çarparak ağır şekilde yaralanmasına neden olduğunu, müvekkilinin %97 oranında malul kaldığını, diğer müvekkillerinin mağdurun anne ve babası ile kardeşi olduğunu, olay nedeniyle psikolojilerinin bozulduğunu belirterek davacı Yasin için 1.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi, davacı baba Nuri için 25.000,00 TL manevi, davacı anne Nazire için 25.000,00 TL manevi, davacı kardeş Hüseyin için 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesini talep etmiştir. Davalılar, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile davacı Y.. B.. için mirasçıları olan davacılara 30.000,00 TL manevi tazminatın, davacı baba Nuri için 15.000,00 TL, davacı anne Nazire için 15.000,00 TL, davacı kardeş Hüseyin için 10.000,00 TL olmak üzere toplam 70.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı A. Oto Ticaret ve Sanayi AŞ'den tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı A. Oto Ticaret ve Sanayi AŞ vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma zararının tazmini istemine yönelik maddi tazminat ile manevi tazminat istemine ilişkindir. 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK m. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu desteğin ölümü nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, davalıların sorumluluğunun niteliği, kusur oranları da gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, davacılar için hak ve nesafet kuralları çerçevesinde daha az manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A. Oto Ticaret ve Sanayi AŞ vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A. Oto Ticaret ve Sanayi AŞ'ye geri verilmesine 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.