MAHKEMESİ : İstanbul 11. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 15/11/2012NUMARASI : 2010/885-2012/516Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:-K A R A R-Davacılar vekili, davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı aracın davacıların çocuğu yaya Y. E. Ö.’e çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, her davacı için ayrı ayrı 5.000 TL olmak üzere 10.000 TL. maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, davacıların davadan önce sigorta şirketine başvuru yaptıklarını, yapılan aktüer hesabına göre ödeme yapılmak istendiğini, ancak davacıların ödemeyi almadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı baba için 575,94 TL., anne için 1.576,41 TL. maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dava destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Davacılar İsmail ve Handan’ın oğlu Y. E. Ö. davalı şirkete zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı aracın çarpması sonucu vefat etmiştir. Davacıların desteği kaza tarihinde 4 yaşındadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda desteğin 18 yaşında asgari ücret düzeyinde gelir elde etmeye başlayacağı kabul edilerek 18 yaşa kadar ailenin çocuk için yapacağı yetiştirme giderinin asgari ücretin 1/6 oranında olacağı, bilinen asgari ücret üzerinden 18 yaşında elde edeceği gelir hesabında ve çocuğun gelirinden anne ve babasına ayıracağı destek payları ve hesaplama şekli yerleşik Yargıtay uygulamalarına uygun olmadığı gibi denetime de uygun değildir. Destekten yoksun kalma tazminatının hesaplanmasında ailenin geliri, çocuk sayısı, destek için ayıracakları yetiştirme gideri, anne ve baba için ayrılacak destek payları, gelir artışının belirlenmesi varsayıma dayalı olarak belirlenen hususlardır. Davacıların desteğinin yaşasaydı ailenin çocuk sayısına göre yetiştirme için gelirden ayrılacak olan pay, bilinen dönem asgari ücretin %10 artırım ve %10 iskonto Uygulanmak suretiyle gelir elde etmeye başlayacağı dönem başındaki gelirinin bulunması ve buna göre hesap yapılması ve desteğin muhtemel evlenme yaşına kadar en az gelirinin yarısını ailesine ayıracağı, bir süre sonra evleneceği gelirinin bir kısmını kendine ve eşine ayıracağı,daha sonra çocuklarının olacağı ve aileye ayrılan payın düşeceği gibi hususlar değerlendirilmeden yapılan hesaplamaya göre karar verilmiş olması doğru görülmemiştir. Mahkemece Yargıtay uygulamaları da gözetilerek bu hususta yeniden aktüerya uzmanı bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması isabetli değildir. 2-Davalı sigorta şirketi, temyiz dilekçesi ekinde ibraz ettiği makbuzlar ile davacılara ödeme yapıldığını iddia ettiğine göre mahkemece sigorta şirketi tarafından davacılara yapılan ödemelere ilişkin belgeler getirilerek ödemelerin dava tarihinden önce yapıldığının tespiti halinde; ödeme tarihi verilerine göre davacıların zararının karşılanıp karşılanmadığı belirlenip zarar karşılanmış ise ödeme tarihinden hesap tarihine kadar geçen süre için yasal faizi işletilerek güncellenmesi ve elde edilen rakamın davacılar için belirlenen destekten yoksun kalma tazminatından düşülerek tazminatın belirlenmesi, ödemenin dava tarihinden sonra olduğunun tespiti halinde ise ödenen miktarın belirlenecek tazminattan mahsup edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmiş olması da doğru değildir. SONUÇ; Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalıya geri verilmesine 3.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.