Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 80 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 14716 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacılar vekili; davacılar Menderes ve ...'in oğlu, diğer davacıların kardeşleri olan ...'in 29/11/2006 tarihinde gerçekleşen davalıların kusurundan kaynaklanan bir trafik kazası sonucu vefat ettiğini, maddi zararlarının tazmini ve manevi acılarının dindirilmesi açısından anne ve babası için 20.000,00.-TL'şer destekten yoksun kalma tazminatının, 40.000,00.-TL'şer manevi tazminatın, kardeşlerinin her biri için 10.000,00.-TL'şer manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar vekili;kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün tali kusurlu olduğunu, müteveffanın asli kusurlu olduğunu, davalı şirkete kusur atfedilemeyeceğini, talep edilen tazminat miktarının çok fahiş ve yüksek olduğunu, verilecek karar sigorta şirketinin de hukukunu etkileyeceğinden sigorta şirketine davanın ihbarına karar verilmesini gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile maddi tazminat talepleri yönünden davacı ... için belirlenen 1.509,67-TL destekten yoksun kalma tazminatının haksız fiil tarihi olan 29/11/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine, davacı ... için belirlenen 4.854,39-TL destekten yoksun kalma tazminatının haksız fiil tarihi olan 29/11/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine, davacıların nın fazlaya ilişkin talebinin reddine; manevi tazminat yönünden davacı ... için 13.750,00-TL ve davacı ... için 13.750,00-TL manevi tazminatın; davacı ..., ... ve ... için ayrı ayrı 7.500,00-TL'şer manevi tazminatın davalılardan alınarak adı geçen davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.Davacı taraf, trafik kazası sonucu desteğin öldüğünü ileri sürerek destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiş, buna göre de aktüer bilirkişi tarafından hazırlanan 23.01.2014 bilirkişi raporunda CSO 1980 yaşam tablosu dikkate alınarak davacıların ve ölen desteğin kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmiş, işleyecek dönem için de %3 teknik faiz uygulanarak hesaplama yapılmış olup mahkemece bu rapor hükme esas alınmıştır. Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar). Davacıların desteği olan ..., kaza tarihinde 14 yaşındadır. Hayatın olağan akışına göre ileride evleneceği ve en az iki çocuk sahibi olacağı kabul edilerek, desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları, yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve babaya bilirkişi raporunda olduğu gibi %25'er pay verilmesi gerektiği ancak desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki, eşe iki, anne ve babaya birer pay vererek yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babaya %16’şar pay ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe, bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14’er pay verilmesi, daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5’er pay verilmesi, daha sonra anne ve babadan yaşam tablosuna göre hangisi destekten çıkacaksa kalan kişiye diğerinin payının ilave edilerek destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekirken, davacılar aleyhine düşük destek payına göre hesaplama yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.Bu durumda mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda, Dairemizin yerleşik kriterlerine uygun olarak Population Masculine Et – Feminine (PMF 1931) Tablosuna göre zarar hesaplanması için bilirkişiden ek rapor alınması gerekirken tazminat esaslarına uygun olmayan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi doğru görülmemiştir.3- Ayrıca dava dilekçesinde davacı vekili tarafından hükmedilecek manevi tazminata olay tarihinden itibaren faizi ile birlikte karar verilmesi talep edilmiş olmasına rağmen mahkemece faiz talebi konusunda da olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin tüm ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 2.996,22 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 16/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.