Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6933 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21368 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiTaraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:-K A R A R- Davacı vekili, davalının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu traktörün karıştığı tek taraflı trafik kazasında müvekkilinin araçtan düşerek yaralandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar veilmesini talep ve dava etmiştir.Davacı vekili, ıslah dilekçesi ile tazminat talebini 122.686,28 TL'ye arttırmıştır.Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kabulü ile 122.686,28 TL maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davaya konu kazada, sigortalı traktör sürücüsünün %75 oranında, traktörün çamurluğunda seyahat eden davacının ise %25 oranında kusurlu olduğu ve davacının Adli Tıp Kurumu 3. İhtisasas Dairesinin maluliyet raporuna göre kaza nedeniyle %41,2 oranında meslekte kazanma gücü kaybına uğradığı kabul edilerek dava kabul edilmiştir.Somut olayda, davacı olaydan sonra alınan ifadesinde, “köye gitmek için aynı yolda giden traktörü durdurduğunu kendi isteği ile traktöre bindiğini” beyan etmiştir. Bu durumda, olayda hatır taşıması olup olmadığı hususu araştırılıp tartışılarak, hatır taşıması saptandığı takdirde tazminattan Borçlar Kanunu'nun 43.maddesi gereğince hakkaniyete uygun bir indirim yapılması hususunun düşünülmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 7.5.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.