Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5790 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5189 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Doğanşehir Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 06/12/2012NUMARASI : 2010/520-2012/249Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:-K A R A R- Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada desteklerinin öldüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacılar için 10.000'er TL destekten yoksun kalma tazminatının ve davacı aydın için 30.000 TL, diğer davacılar için 10.000'er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili ıslah ile davacı fatmanur için maddi istemi 10.395,51 TL'ye yükseltmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, davacı Doğan için 1.704,51 TL, Fatmanur için 10.395,51 TL, Ebru için 923,41 TL destekten yoksun kalma tazminatının ve davacılar için 5.000'er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacılar için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir. Hükmedilen manevi tazminat miktarları az olup daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir3-Davacı eş A.. K.. kaza tarihinde 48, rapor tarihinde ise 50 yaşında olup 1,15 ve 19 yaşında bekar 3 çocuğu bulunduğuna göre yeniden evlenme şansı bulunmadığının kabulü gerekirken aksi düşünce ile %30 oranında yeniden evlenme olasılığı indirimi yapılan bilirkişi raporuna itibar ederek hüküm kurulması isabetli değildir.SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin tüm, davacılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 numaralı bentte açıklanan nedenle davacılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.675,83 TL kalan harcın temyiz eden davalıdan alınmasına 15.4.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.