Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5219 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 19443 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın hatalı sollama yaparak karşı şeride girmesi nedeniyle karşı yönden gelen müvekkilinin yönetimindeki araca çarpması neticesinde müvekkilinin yaralandığını, davacının nakliye işiyle uğraşmakta olup kaza nedeniyle 2 ay 21 gün çalışamadığını ve gelir kaybına uğradığını, tedavi masraflarının bulunduğunu, kazaya konu aracı çektirmek için çekici kiralamak zorunda kalıp aracın pert olması nedeniyle değerinden daha az bir fiyata satmak zorunda kaldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı .... vekili, müvekkili şirketin tüm çalışanlarına trafik kurallarına uygun araç kullanmaları hususunda tüm uyarıları yapmış olmasına rağmen kurallara aykırı hareket eden davalı sürücünün verdiği zararlardan müvekkili şirketin sorumluluğunun bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Davalı ... vekili, meydana gelen kazada müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, davacı sürücünün kaza esnasında yasal sınırı aşan oranda alkollü olması nedeniyle kusurlu olduğunu, talep edilen manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, davalı ...'ın sürücüsü olduğu aracın tescil malikinin dava dışı .... olduğu; kazanın, aracın şirket işinde kullanılırken meydana geldiğinin ispat edilemediği gerekçesiyle davalı ... hakkındaki davanın reddine, davalı sürücü yönünden kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Hukuk Dairesi Başkanlığı'nın 2012/17211 Esas, 2013/16195 Karar sayılı ve 10/10/2013 tarihli ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.Mahkemece, bozma ilamına uyulmasından sonra, davacının maddi tazminat talebinin 27.10.2011 tarihli ıslah dilekçesiyle talep edilen miktar üzerinden kabulü ile 3.051,40 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 20.02.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle; manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulü ile 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, ve aşağıda dökümü yazılı 665,54 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ...'den alınmasına 31/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.