MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 24/01/2013NUMARASI : 2011/598-2013/38Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı M. F. S. vekili ile davalı G.. M.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:- K A R A R -Davacılar vekili, davacı Şahin'in eşi, diğer davacıların annesi olan M. B.'a, davalıların işleteni, sürücüsü, trafik sigortacısı olduğu kamyonun çarparak ölümüne neden olduğunu, davalı sürücünün davalı Gazi Danışmanlık Müşavirlik Hizm.Tic.AŞ'ne bağlı olarak çalıştığını belirterek davacı eş Şahin için 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının tüm davalılardan, davacı Şahin için 35.000,00 TL, diğer davacılar için 25.000,00'er TL manevi tazminatın davalı sigorta şirketi dışındaki davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile davacı Şahin için istedikleri destekten yoksun kalma tazminatı taleplerini 62.692,72 TL'ye yükselttiklerini bildirmiştir. Davalılar, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 62.692,72 TL destekten yoksun kalma tazminatının davacı eş Ş.. B.. yararına kaza tarihi olan 14/07/2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davalı sigorta şirketi yönünden faizin sigorta şirketine başvuru tarihi olan 24/05/2011 tarihinden 7 gün sonra faizin başlatılmasına, davacı eş Ş. B. için 35.000,00 TL, diğer davacılar için 25.000,00'er TL manevi tazminatın davalı sigorta şirketi dışında kalan davalılardan olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı M.F. S.vekili ile davalı G.. M.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranlarının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı M. F. S. vekili ile davalı G.. M.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat istemine ilişkindir.Borçlar Kanunu'nun 47. maddesi hükmüne göre (6098 sayılı TBK m. 56), hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktarın, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde de takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu desteğin ölümü nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olayın meydana geliş şekli, davalıların sorumluluğunun niteliği, kusur oranları da gözönünde tutularak, olay tarihindeki paranın alım gücüne uygun düşen, davacılar için hak ve nesafet kuralları çerçevesinde biraz daha az manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, somut olay ile bağdaşmayan miktarda manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Me.F. Sa.vekili ile davalı G.. M.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Me. F. S.vekili ile davalı G.. M.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar Mehmet Faik Sarıbayındır ve G.. M..'ne geri verilmesine 24.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.