Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 3192 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 21086 - Esas Yıl 2014
Davacı ... ile davalılar ..., ..., .... ve Ticaret Sigorta A.Ş. arasındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 24.1.2013 gün ve 2010/227-2013/22 E/K. sayılı hükmün Dairemizin 25.3.2014 gün ve 2013/4730-2014/4345 E/K. sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü;1-)Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, her ne kadar Dairemizin 25.3.2014 gün ve 2013/4730-2014/4345 sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiş ise de; davacı vekilince talep edilen karar düzeltme incelemesinde; Davacı vekili dava dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuş olup, mahkemece davacının adli yardım talebinin kabul edildiği, bu sebeple harç alınmadığı ve yargılama giderlerinin dahi suçüstü ödeneğinden karşılandığı, davacı tarafın ıslah talebi yönünden de aynı nedenle harç alınmadığı anlaşılmaktadır. O halde, yukarıda açıklandığı üzere davacının ıslah talebi yönünden harç alınmamış olmasında usule aykırı bir durum olmadığından davacı vekilinin karar düzeltme isteği bu yönden yerinde görülerek, Dairemizin anılan bozma ilamının 2. bendinin ilk paragrafının ortadan kaldırılmasına,2-Davacı vekilinin sair karar düzeltme isteminin reddine karar verildikten sonra, dosyanın yeniden yapılan temyiz incelemesi sonunda; 3-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar ... ve ...vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.4-Davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacının işgücü kaybı tazminatının belirlenmesinde inşaat işçisi olduğunun ve asgari ücretin 2,5 katı gelir elde edeceği kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak, davacının inşaat işçisi olduğu dava açılırken ileri sürülmediği gibi, yargılama sırasında da kanıtlanamamıştır. Gelirin daha fazla olduğunun kanıtlanamaması durumunda asgari ücret üzerinden hesaplama yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairenin 25.3.2014 gün ve 2013/4730-2014/4345 E/K. sayılı ilamının (2) nolu bendinin 1.paragrafının ortadan kaldırılmasına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair karar düzeltme isteminin REDDİNE, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ...vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (4) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz peşin harcının temyiz eden davalılara geri verilmesine 23.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.