MAHKEMESİ : Nevşehir 2.Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 18/10/2012 NUMARASI : 2010/372-2012/400 Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı A..Belediye BaşkanlığI vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili, müvekkillerin murisi ve desteği N..Ş.. D..'ın, davalıların işleteni ve sürücüsü ve ZMSS sigortacısı olduğu araçların karıştığı trafik kazası sonucu hayatını kaybettiğini belirterek davacı anne ve baba için 100,00'er TL maddi ve 25.000,00'er TL manevi, kardeşler Ganime, Özlem, Furkan ve Melek için 10.000,00'er TL manevi, 100,00'er maddi, büyükanne ve büyükbaba için 100,00'er TL maddi ve 25.000,00'er TL manevi tazminat talep etmiş, 09.03.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 38.875,18 TL olarak artırdığını belirtmiştir. Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile Karayolları Genel Müdürlüğü aleyhine açılan davanın olayda kusurunun olmaması nedeniyle usulden reddine, davalı sigorta şirketi aleyhine açılan manevi tazminat davasının reddine,davacı anne için 19.537,59 ve baba için 15.599,90 TL maddi ve 20.000,00'er TL manevi, kardeşler Ganime ve Furkan için 5.000,00'er TL, Melek, Özlem, Suat ve Zehra için 10.000,00'er TL manevi tazminata karar verilmiş, hüküm;davacılar vekili ve davalılardan Acıgöl Belediye Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin tüm, davalılardan Acıgöl Belediye Başkanlığı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-)Bir kamu hizmeti görmekle yükümlü davalı idareye 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 7/a maddesinde karayollarında can ve mal güvenliği yönünden gerekli düzenlemeleri yaparak önlemleri almak ve aldırmak görevleri verilmiş bulunmaktadır. Bu görevin 2918 sayılı yasada verilmiş olması bunun ihlali nedeniyle oluşacak zarardan dolayı idarenin özel hukuk hükümlerine tabi olacağı sonucu çıkarılamaz. Hizmet kusurundan kaynaklanan zararlar yönünden idare aleyhine tam kaza davasının idari yargı yerinde açılması gereklidir. Esasen 2918 sayılı yasanın hukuki sorumluluğa ilişkin 85 ve onu izleyen maddelerinde araç işletenin sorumluluğu düzenlenmiş olup, idarenin hizmet kusurundan kaynaklanan sorumluluğu bu yasa kapsamı dışında tutulmuştur. Bu nedenle, mahkemece, idari yargının görevli olması nedeniyle,davalılardan Karayolları Genel Müdürlüğü açısından görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru olmamış ve kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir. 3-)Dava,trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Dosya kapsamına göre; 20.02.2012 tarihli bilirkişi raporunda davacı anne ve babanın 19.537,00 TL destek tazminatı alacağı hesaplanmış, itiraz üzerine alınan ve hükme esas kabul edilen 03.04.2012 tarihli bilirkişi raporunda ise davacı annenin 22.516,00 TL, davacı babanın ise 15.559,00 TL destek tazminatı alacağı olduğu belirtilmiş, ancak mahkemece gerekçesi açıklanmadan, davacı anne için 19.537,59 TL, davacı baba için 15.599,90 TL destek tazminatına karar verilmiş olması doğru olmamıştır. Mahkemece yapılacak iş aktüerya raporları arasındaki çelişkinin giderilmesi ve karar verilen tazminat miktarına nasıl ulaşıldığını gerekçeli kararda tartışmak olmalıdır. 4-) Kabule göre; a) Mahkemece hükme esas alınan aktüer raporu CSO verileri dikkate alınarak hazırlanmıştır. Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar). Yukarıda anlatılan hukuksal veriler ışığında mahkemece PMF yaşam tablosu esas alınarak davacıların gerçek zararının tespit edilip sonucuna göre bir karar verilmesi açısından hükmün bozulması gerekmiştir. b) Tazminatın kapsamı ile ilgili olarak hazırlanan ve yerel mahkemece de benimsenen bilirkişi raporunda; 13 yaşında iken yaşamını yitiren Nuri Şahin'in 18 yaşından itibaren ailesine destek olabileceği varsayılmış,yaşasa idi gelir elde etmeye başlayacağı 01.01.2016 tarihinden anne babanın bakiye ömrü boyunca asgari ücret üzerinden destekten yoksun kalma tazminatı hesaplamış, ancak bakım ve yetiştirme giderleri hesaplanmamıştır. Kural olarak davacı ana ve baba, çocuğun bakım ve yetiştirme giderlerini sağlamakla yükümlü bulunduklarından, ölen küçüğün kazanç sağlayarak destek olabilecek duruma gelinceye kadar ona yapılması gereken bakım ve yetiştirme giderleri tasarruf edilmiş olur. Bu nedenle, ana ve babanın mal varlığında meydana gelecek olan artışın destekten yoksun kalma tazminatından indirilmesi gerekir. Bu durumda, küçüğün vefat ettiği 04.12.2010 günü ile üretken hale gelerek askerlik süreside dahil davacılara eylemli olarak destek olacağı yaşa kadar küçük için yapılacak olası bakım ve yetiştirme giderlerinin belirlenip destekten yoksun kalma tazminatından indirilmesi gerekir. Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, küçüğe yapılacak bakım ve yetiştirme giderlerinin bilirkişiden alınacak ek rapor ile belirlenerek hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından indirilerek karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) bendde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2, 3 ve 4 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalılardan Acıgöl Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 4,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı Acıgöl Belediye Başkanlığına geri verilmesine 17.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.