Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:-K A R A R- Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın davalı alışveriş merkezinin otoparkında bulunduğu sırada hasarlandığını, hasar bedelinin sigortalıya ödendiğini belirterek, 3.091 TL tazminatın ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, dava konusu hasarın müvekkiline ait otoparkta meydana geldiğine dair herhangi bir delil bulunmadığını öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, bilirkişi raporu benimsenerek, davanın kabulüne, 3.091 TL tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı sigorta şirketi tarafından kasko sigortalı aracın davalıya ait alış veriş merkezinin otoparkında hasar gördüğü iddiasıyla dava açılmıştır. Davalı vekili, dava konusu hasar ile ilgili sigortalı araç sürücüsünün müvekkiline herhangi bir başvurusunun, bildiriminin veya şikayetinin olmadığını, söz konusu hasarın müvekkiline ait otoparkta gerçekleştiğine dair somut bir delil bulunmadığını savunmuştur. Bu konudaki ispat külfeti Türk Medeni Kanununun 6. maddesi uyarınca davacı tarafa aittir. Davacıya sigortalı aracın hasar tarihindeki sürücüsü olan Nurcan Gündoğdu 27.02.2014 tarihli beyanında, davalıya ait otoparktan aracı aldığını, aracı evinin önüne park edip araçtan indikten sonra araçtaki hasarı fark ettiğini, araca binerken araçta hasar olup olmadığına dikkat etmediğini, aracı davalıya ait otoparka park etmeden önce araçta hasar olup olmadığını da hatırlamadığını, sigorta şirketine ihbarda bulunduğunda en son aracı aldığı yeri sorduklarını ve kendisinin de davalıya ait otoparktan aldığını söylediğini beyan etmiştir. Dosya kapsamında, davacıya sigortalı aracın davalıya ait alış veriş merkezinin otoparkında hasar gördüğünü ispatlar nitelikte herhangi bir delil olmadığı, davacı tanığının hasarın nerede ve ne zaman meydana geldiğini bilmediği, aracı davalıya ait otoparka park etmeden önce araçta hasar olup olmadığını da hatırlamadığı yönündeki beyanları göz önüne alındığında, davacı tarafından ispatlanamayan davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 4.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.