Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14671 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10922 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 12/02/2013NUMARASI : 2006/412-2013/78Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar A.. C.. ve C.. C.. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R-Davacı vekili, davalı A.. C..'in sürücüsü, diğer davalı C.. C..'in işleteni olduğu aracın davalı belediye başkanlığının yol için gerekli tedbirleri almaması ve kusurlu hareketi neticesinde gerçekleşen kazada müvekkilinin hamile eşi ve kız kardeşinin öldüğünü açıklayıp fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000,00 TL maddi, toplam 200.000,00 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir.Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 1.792,32 TL maddi tazminatın davalılar A.. C.. ve C.. C..'ten tahsiline, diğer davalı aleyhine açılan maddi -manevi tazminat davasının reddine, davacının eşinin ölümü nedeni ile 15.000,00 TL, kardeşinin ölümü nedeni ile 5.000,00 TL manevi tazminatın davalı A.. C.. ve C.. C..'ten tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar A.. C.. ve C.. C.. vekilince temyiz edilmiştir.1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin ve davalılar A.. C.. ve C.. C.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, karar vermek gerekmiştir.2- Dava, trafik kazası nedeni ile destekten yoksun kalma ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Dava, idarenin kamu hizmeti kusuruna dayanılarak açılmıştır. Hizmet kusuruna dayalı olarak açılan davaların İdari Yargılama Usulü Hakkındaki Kanunu'nun 2.maddesi uyarınca idari yargı yerinde açılması gerektiği halde, davalı İ.. B.. yönünden davanın esasına girilerek sonuçlandırılması isabetli değildir. Görev, kamu düzenine ilişkin olup, re'sen dikkate alınmalıdır. Açıklanan nedenlerle, davalı İ.. B.. aleyhine açılan davanın tefrik edilerek yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.3-Davacı vekili dava dilekçesi ile, davalı tarafın sebep olduğu kazada hamile eşinin ve kız kardeşinin öldüğünü açıklayıp toplam 200.000,00 TL manevi tazminat ile, 10.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatına karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, davacıların taleplerinin açıklanması için verilen mehilde davacı vekili 30.12.2011 tarihli dilekçesi ile maddi tazminat talepleri içinde cenaze giderinin de bulunduğunu ileri sürerek cenaze giderine hükmedilmesini talep etmiştir. Dava dilekçesi ile talep edilmeyen bir konu hakkında sonradan talepte bulunulamaz. Mahkemece, davacının cenaze gideri talebi bulunmadığı halde talep aşılarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.4-Davacı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince;Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K'nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve bir miktar artırılarak hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalılar A.. C.. ve C.. C.. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar A.. C.. ve C.. C.. vekilinin, 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalılar Ahmet ve C.. C..'e geri verilmesine 30.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.