Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11342 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13616 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:-K A R A R-Davacı vekili, davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp ıslah ile artırılan 68.231,29 TL'nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile 68.131,29 TL'nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir. 1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarara dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir.4857 Sayılı İş Kanununun 1/II maddesinde “Bu Kanun, 4 üncü maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine ve işçilerine faaliyet konularına bakılmaksızın uygulanır.” hükmüne yer verilmiştir. Buna göre bir davanın İş Mahkemesinde görülebilmesi için taraflar arasında işçi ve işveren ilişkisinin bulunması ve uyuşmazlığın bu ilişkiden kaynaklanması gerekmektedir. Somut olayda ise davacı vekili müvekkilinin sevk ve idaresindeki motosiklet ile seyri sırasında davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortalı aracın çarpması neticesinde gerçekleşen kazada yaralandığını açıklayıp uğranılan maddi manevi zarar nedeniyle bir miktar tazminatın davalıdan tahsilini talep etmektedir. Buna göre dava, haksız fiil iddiası ile açılmış olup İş Kanunundan kaynaklanmayan uyuşmazlığın genel hükümler çerçevesinde Asliye Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekirken mahkemece “İş Mahkemesi Sıfatıyla" yargılamanın görülüp sonuçlandırılması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir. 2-Bozma neden ve şekline göre davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına dair karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle ve resen gözetilen hükmün BOZULMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 8.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.