MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 02/07/2013NUMARASI : 2012/563-2013/437Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:-K A R A R- Davacı vekili; 07.01.2007 tarihinde yaya olan müvekkiline plakası ve sürücüsü tespit edilemeyen bir aracın çarpması sonucu yaralandığını açıklayıp, fazlaya ilişkin haklarının saklı tutularak 1.000 TL. maddi tazminatın davalıdan temerrüte düştükleri tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili; 22.05.2013 tarihinde talebini 24.927,10 TL olarak ıslah etmiştir.Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 1.000 TL lik kısım yönünden 23/08/2012, ıslah edilen bakiye miktara 21/06/2013 tarihinden yasal faizi ile toplam 22.505,70 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uzamış ceza zamanaşımı süresinin dolmamış olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2-Dava; trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.Dava dilekçesinde, davacının yaralanmasına ilişkin iş göremezlik tazminatı istendiği açıktır. Davalı Güvence Hesabı, bedensel zararlardan sorumlu iken ve Güvence Hesabı hakkında düzenlenen hükümlerde hesabın geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olmadığı yönünde bir hüküm bulunmamasına göre yazılı şekilde geçici iş görememezlik zararının Güvence Hesabı teminatının kapsamı dışında kaldığı gerekçesiyle geçici iş göremezlik tazminat talebinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.3-2918 sayılı KTK.nun 99/1. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi Genel Şartları`nın B 2/a maddesi uyarınca, rizikonun bilgi ve belgeleri ile birlikte sigortacıya ihbar edildiği tarihten itibaren 8 iş günü içinde sigortanın tazminatı ödeme yükümlülüğü bulunmakta, bu sürenin sonunda ödememe halinde temerrüt gerçekleşmektedir. Sigortaya başvurulmadan dava açılması veya icra takibi başlatılması halinde ise bu tarihlerde temerrüt gerçekleşir.Davalı sigorta ile davacı arasındaki hukuki ilişki sözleşme ilişkisi değildir. Borcun nedeni haksız eylemdir. Yukarıda anılan hükümlere göre, davalı sigorta şirketi bakımından faizin başlangıcını oluşturan ihbar yükümlülüğünde esas olan, zarar miktarı değil kazanın ihbar edilmesidir. Kazanın ihbar edilmesiyle, zararın miktarını belirlemek sigortanın sorumluluğunda olur. Bu itibarla, sigortaya başvuru yapılması veya dava açılmasıyla; kaza, davalı sigortaya ihbar edilmiş olacağından, anılan hükümlerde öngörülen koşullar yerine getirilmiş olacaktır. Bu durumda, ilke olarak davadan önce usulüne uygun başvuru yapılmış ise bundan 8 iş günü sonrasında, başvuru yapılmamış ise dava tarihi itibarıyla, belirlenen tazminat alacağının tamamı için anılan tarihlere uygun faiz uygulanması gerekir.Somut olayda; dosya içerisinde davalı sigorta şirketine başvuru yapıldığına ilişkin belge bulunmamasına göre, davalının dava tarihinde temerrüde düştüğünün kabulü gerekir. Mahkemece; hükmedilen tazminatın tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, dava ve ıslah dilekçelerinin tebliğ tarihinin 8 iş günü sonrası olarak ayrı ayrı faiz yürütülmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.152,36 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.