Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 998 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2631 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : İftiraHüküm : TCK'nın 267/1-2, 62. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet2-Sanık ... (....) Dosya incelenerek gereği düşünüldü:İftira suçunun oluşabilmesi için, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği,Somut olayda; katılan sanık ...'ın adına kayıtlı ...numaralı telefon hattına 14.09.2009 tarihinde ... numaralı hattan hakaret ve tehdit içeren mesaj gelmesi nedeniyle hat sahibi olan mağdur ... hakkında 17.09.2009 tarihinde şikayette bulunmaktan ibaret eyleminde iddiasının somut ve maddi vakıalara dayandığı, sanık ...'ın dilekçesi üzerine yapılan kovuşturma sonucunda hat sahibi ... hakkında atılı suçları işlediği sabit olmadığından CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraat kararı verilmesinin tek başına iftira suçuna vücut vermeyeceği, sanıkların suç işlemediğini bildiği kimseye iftira etmek kastıyla hareket ettiğine ve aralarında iştirak iradesi bulunduğuna dair her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, bu nedenle müracaatının anayasal dilekçe hakkını kullanma niteliğinde olduğu anlaşıldığından, unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan sanıkların beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 29.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.