Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : İftiraHüküm : TCK'nın 267/1, 2, 43/2-1. cümle, 62, 51, 53. maddeleriuyarınca mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:1- CMK'nın 231. maddesinin maddi hukuka ilişkin olduğu ve suç tarihinden sonra aynı Kanunun 231/8. maddesinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin sanığın aleyhine sonuç doğurduğunun anlaşılması karşısında, hakkında tayin edilen hapis cezası ertelenen sanığın talepte bulunmasına rağmen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip verilmeyeceği hususunun karar yerinde tartışılmaması, 2- Mağdur... 14.09.2012 tarihli adli muayene raporunda belirtilen, ayağındaki yaralanmanın ne şekilde meydana geldiği tespit edilmeden sanık hakkında maddi eser ve delilleri uydurduğu gerekçesi ile TCK'nın 267/2. maddesi gereğince belirlenen temel cezada artırım yapılması, 3- TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK'nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.