Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5218 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5834 - Esas Yıl 2015





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyanHüküm : TCK'nın 206/1, 62, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü:TCK'nın 50/2. maddesi uyarınca suçun tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmesi halinde bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;01.03.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile TCK’nın 50/6. maddesinde yer alan “yaptırımın” ibaresinin “tedbirin” olarak değiştirildiği, yine aynı kanunla 5275 sayılı Kanunun 106/10. maddesinin yürürlükten kaldırıldığı, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verileceği de gözetilerek, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün beşinci fıkrasından “ve ödenmediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine” ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.