Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4200 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 4514 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : İftiraHüküm : TCK'nın 267/1, 62/1, 50/1, 52. maddeleri gereğince mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verileceği de gözetilerek, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının 6183 sayılı Kanun gereğince tahsil edileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün TCK'nın 52/4. maddesine ilişkin 6. fıkrasındaki “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi hâlinde geri kalan kısmın tamamının bir defada tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının 6183 sayılı Kanun gereğince tahsil edileceğinin sanığa İHTARINA (ihtarat yapıldı),” ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.