Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4138 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 3886 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak, TehditHüküm : 1- TCK'nın 106/1-2. cümle, 62, 51. maddelerigereğince mahkumiyet2- TCK'nın 268/1, 62, 51. maddeleri gereğincemahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:1- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Temel cezanın tayini sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK'nın 106/1-2. cümle maddesi yerine TCK nun 38. maddesi delaletiyle TCK 106/1. 2. cümle maddesi olarak yazılması,Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasında yer alan "TCK nun 38. maddesi delaletiyle TCK 106/1. 2. cümle maddesi" ibaresi yerine "TCK'nın 106/1-2. cümle maddesi" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,2- Sanık hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;TCK'nın 268. maddesinde tanımlanan suçun oluşması için, failin, işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanmasının gerektiği, somut olayda; trafik kontrolü esasında sanığın, kardeşine ait kimlik bilgilerini, adına çıkarılan yakalama kararının infazını engellemek amacıyla kullanması, kimliği kullanılan kişi hakkında bir soruşturma ve kovuşturma yapılmamış olması hususları göz önünde alındığında, sanığın eylemenin 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 40. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.