Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : 2911 sayılı Kanuna muhalefetHüküm : 2911 sayılı Kanunun 32/1, TCK'nın 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Her ne kadar gerekçeli kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın neden kaldırılıp hükmün açıklandığı belirtilmiş ise de; mahkumiyet hükmünün kanuni gerekçesinin gösterilmediği bu bağlamda, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık olması ve Yargıtay'ın bu işlevini yerine getirmesi için soruşturmaya ilişkin belgeler ile kararın dayandığı tüm kanıtların dosyaya konularak, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere göre isnat edilen ve suç oluşturduğu kabul edilen eylemin karar yerinde gösterilmesi ve bu hususun gerekçeye yansıtılması gerektiği gözetilmeden, gerekçeden yoksun şekilde hüküm kurulması suretiyle, Anayasanın 141, CMK'nın 34. ve 230. maddelerine muhalefet edilmesi, Uygulamaya göre de; Sanığa atılı suçun tarihi, işlenme yöntemi ve temel şekli itibariyle gerektirdiği cezanın süresine göre; hükümden önce 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 1/b maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 20.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.