Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1150 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2940 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Tehdit, iftira Hüküm : 1-TCK'nın 106/1, 43/2 maddesi delaletiyle 43/1, 62, 58/6, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet2- TCK'nın 267/1, 43/2 maddesi delaletiyle 43/1, 62, 58/6, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK'nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/l-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerin fıkralarından 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılıp yerine “sanık hakkında TCK’nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve anılan fıkranın a, b, d, e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olmasına” ifadesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.