Tebliğname No : KYB - 2014/99476Dolandırıcılık suçundan sanık H.. D..'nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 503/1, 80 ve 522. maddeleri uyarınca 2 yıl 13 ay 10 gün hapis ve 8.400.000.000 Türk lirası ağır para cezaları ile cezalandırılmasına dair Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/12/2002 tarihli ve 2000/76 esas, 2002/390 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 03/03/2014 tarih ve 2014/4254/15919 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/03/2014 tarih ve 2014/99476 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;Dosya kapsamına göre, anılan kararı müteakip 5237 sayılı Kanun'a göre yapılan uyarlama sonucu verilen Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/01/2010 tarihli ve 2009/416 esas, 2010/5 sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından 31/12/2002 tarihli esas karara yönelik kanun yararına bozma ihbarı yapılması üzerine yapılan incelemede, söz konusu 31/12/2002 tarihli kararda mahkemece sanığın eyleminin sahte çek kullanarak dolandırıcılık yapmak olarak kabul edildiği, ancak hüküm fıkrasında sevk maddesinin 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 503/1. maddesi olarak yazıldığı ve temel cezanın da alt sınırdan 1 yıl hapis ve haksız menfaat miktarı olan 6.300.000.000 Türk lirası ağır para cezası olarak belirlendiği, bununla birlikte bu şekilde belirlenen temel cezalardan 765 sayılı Kanun’un 80. maddesi gereğince 1/6 oranında artırım ve 522. maddesi gereğince de 1/3 oranında artırım yapıldığında hapis cezasının neticeten 1 yıl 6 ay 20 gün olarak belirlenmesi gerekirken, banka aracılığı ile dolandırıcılık suçuna ilişkin olan 765 sayılı Kanun’un 504/3. maddesi gereğince ceza alt sınırdan 2 yıl olarak belirlendiğinde ulaşılacak miktar olan 2 yıl 13 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği, para cezası yönünden ise basit dolandırıcılık eyleminden 765 sayılı Kanun’un 503/1. maddesi gereğince verilen 6.300.000.000 Türk lirası ağır para cezasından aynı Kanun'un 522. maddesine göre 1/3 artırım yapılarak neticeten 8.400.000.000 Türk lirası ağır para cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, yazılı şekilde çelişkili uygulama ile temel ceza 765 sayılı Kanun’un 503/1. maddesine göre belirlendiği halde aynı Kanun'un 80 ve 522. maddelerine göre yapılan artırımlar sonucunda hapis cezası yönünden fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 31/12/2002 tarih ve 2000/76 esas, 2002/390 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi gereğince aleyhte etki etmemek üzere, BOZULMASINA, bozma nedenine göre müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine 21/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.