Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9337 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19846 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Kamu malına zarar verme, suç üstlenme HÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.Sanık ...’ın aracını diğer sanık ...’ye sattığı, ancak devrini yapmadıkları, sanık ...’nin olay günü yol vermeme meselesi yüzünden mağdur ...’ın kullandığı belediyeye ait otobüse kasıtlı olarak çarparak zarar verdiği ve olay yerini terk edip kaçtığı, plaka kayıtlarından aracın sanık ...’ın üzerine kayıtlı olması nedeniyle soruşturma açıldığı, sanık ...’ın araca kendisinin çrptığını beyan ederek suçu üstlendiği ve hakkında kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, kararın kesinleşmesi üzerine sanıkların verdikleri beyanlarında eylemi gerçekleştirenin sanık ... olduğunu ikrar ettikleri olayda, kamu malına zarar verme ve suçu üstlenme suçlarının oluştuğuna dair kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.1-Sanık ... hakkında suç üstlenme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,2-Sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede;Suça konu zararın sanık ... tarafından ödendiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... hakkında TCK’nın 168/1. Maddesine göre indirim yapılması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında kısa süreli hapis cezası olan 3 ay 10 hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilmesi sırasında hataya düşülerek 2000 TL yerine 3000 TL olarak belirlenmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanunun 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasında yer alan; “3000 TL” ibaresinin çıkarılarak “2000 TL” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.