Tebliğname No : KYB - 2015/305279Mala zarar verme suçundan sanıklar H.. A.., A.. İ.., T.. T.. ve Ü.. P..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1 (4 kez), 62/1 (4 kez) ve 52/2 (4 kez), maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2012 tarihli ve 2009/249 esas, 2012/196 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 31/08/2015 tarih ve 2015-E.17723/57270 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/09/2015 tarih ve 2015/305279 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;Dosya kapsamına göre, sanıkların müştekiye ait aracı diğer sanıklarla birlikte düz kontak yapmak suretiyle çalıştırarak çalmak şeklinde gerçekleşen eylemleri sırasında meydana gelen hasarın, eylemin aracın mülkiyetine yönelik olması nedeniyle ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilerek sanıklar hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Sanıkların, mağdura ait kartal marka aracı düz kontak yaparak götürmeleri şeklindeki eylemlerinde, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının konularının aynı olması, başka bir ifadeyle çalınmak istenilen malın bulunduğu yerden alındığı sırada zarar verilmesi halinde korunan hukuki yararın tek olduğu gözetilmeden, bu suçtan da hükümlülük kararı verilmesi nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilip kesinleşen 13.03.2012 tarih ve 2009/249-2012/196 sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin verdiği yetkiyle; sanıklar H.. A.., A.. İ.., Tayfun Temür ve Ü.. P..’ın, unsurları oluşmayan mala zarar verme suçundan ayrı ayrı BERAATLARINA, TCK’nın 151/1, 62 ve 52/2. maddeleriyle tayin edilen cezaların ÇEKTİRİLMEMESİNE, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.