Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 30255 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 6132 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, tehditHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.Sanığın olay tarihinde eşi katılan İsmail ve eşi ile ilişkisi olduğundan şüphelendiği katılan ... ile alışveriş merkezinde karşılaştığı, sanığın önce katılan İsmail’e yönelik tehdit içeren sözler söylediği, sonrasında katılan İsmail olay yerinden ayrıldıktan sonra bu sefer katılan ...’i tehdit ettiği, daha sonra ayrıca katılan İsmail' in kullandığı aracın tekerleklerini keserek zarar verdiği ve bu şekilde üzerine atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda, 1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz incelemesinde,Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 317.maddesi gereğince REDDİNE,2-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz incelemesinde,Soyut katılan beyanları dışında, sanığın atılı suçları işlediğine yönelik yeterli, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanığın beraati yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.