Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 30176 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 15603 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : 2. Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : Güveni kötüye kullanma Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.Sanığın, 19/05/2008 tarihinde müştekinin işlettiği ..... isimli işyerine giderek ..... plakalı aracı günlüğü 50 TL'den üç günlüğüne kiraladığı, kira süresinin bitiminde aracı teslim etmediği, aracın 15/11/2008 tarihinde ..... Belediyeler Birliği'ne ait otoparkta terkedilmiş halde bulunduğu, bu şekilde güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, müşteki beyanı ile tüm dosya kapsamına göre, suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;TCK 52/3. md.ne aykırı olarak, hapis cezasından çevrilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi s??rasında adlî para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısının gösterilmemiş olması,Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 10,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL'den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının "TCK 50/1. maddesi uyarınca sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının "ibaresinden sonra gelmek üzere "150 gün adli para cezasına çevrilmesine ve bu cezanın" ibaresinin yazılması hüküm fıkrasında yargılama giderleri ile ilgili bölümde yer alan ''sanıktan tahsili ile hazine adına kaydına'' ibaresinin çıkarılarak, yerine ''6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.