Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28492 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1025 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna Muhalefet, mala zarar vermeHÜKÜM : Düşme, mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanık müdafiinin, mala zarar verme suçu ile ilgili olarak şikayetten vazgeçme nedeniyle verilen düşme kararını temyizde hukuki yararının bulunduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde; Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç,seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir. Sanığın, suç tarihinde yanında açık kimlikleri tespit edilemeyen üç arkadaşı olduğu halde mağdurun bindiği aracı durdurduğu, akabinde elinde bulunan bira şişesiyle mağdura vurarak yaraladığı, daha sonra mağdurun bir fırsatını bularak araçtan inerek kaçtığı, sanığın da ele geçirilemeyen tabancayla mağdura ait araca ateş ederek zarar verdiği, bu şekilde sanığın üzerine atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda,1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde; Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,2- Sanık hakkında 6136 sayılı kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde; Sanık savunması, mağdur ile tanık ifadesi, görgü tespit tutanağı, ekspertiz raporu ve tüm dosya kapsamına göre suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,3- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan düşme kararına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde; Sanığa atılı ve 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi mala zarar verme suçundan açılan dava ile ilgili olarak mağdurun 10.09.2009 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, sanıktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulup sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.