Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24677 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13061 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, tehditHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanıklardan ...'ya yönelik olduğu tespit edilerek yapılan incelemede;Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma,yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.Karadeniz isimli ekmek fabrikasının sahibi olan sanığın, şikayetçinin Dazkırı ilçesinde ekmek dağıtımı yapmasını istemediği, bu nedenle şikayetçiyi takip edip, aracını kenara çekmesi için kendi aracı ile şikayetçinin aracına çarptığı, şikayetçinin çalıştığı fırının sahibi olan ...'yi telefon ile arayarak şikayetçiyi bir daha ekmek dağıtırken görürse bacaklarını kıracağını söylediği somut olayda;1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin olarak yapılan temyiz incelemesinde;Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulmasına rağmen uygulama maddesi olarak TCK'nın 151/1 maddesi yerine, TCK'nın 86/2. maddesinin gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,2- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin olarak yapılan temyiz incelemesinde;Sanığın, katılanın patronuna telefon açtığını kabul etmekle birlikte katılanın aracına çarptığını haber verdiğine yönelik savunmasına karşın, katılanın işvereni olan tanık ...'nin aralarında ticari rekabet olan sanığın aleyhine yaptığı tanıklıktan başka sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilmediği gözetilip sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,Sanığın, duruşmadaki tutum ve davranışları ile iyi halinin sanık lehine takdiri indirim nedeni olarak kabul edildiğinin bildirilmesine karşın, verilen cezadan indirim yapılmasına yer olmadığın karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.