Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21404 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8521 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmaHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.Katılanın, emlakçılık yapan sanıkla kendisine ait işyerinin içerisindeki eşyalarla birlikte devredilmesi ya da içerisindeki eşyaların uygun müşteri bulunması halinde satılması konusunda yaptığı anlaşma üzerine, işyerinin anahtarını sanığa bırakarak ayrıldığı, birkaç gün sonra işyerinde bulunan eşyaların bir kısmının sanık tarafından kaportacı ... isimli bir şahsa, bir kısmının ise başka kimselere satıldığı, sanığın sattığı eşyalar karşılığında aldığı paraları katılana vermeyip menfaat temin ederek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, katılanın kendisine ait eşyaların bir kısmını kaportacı ... isimli şahsın işyerinde gördüğüne ve şahsın kendisine eşyaların bedelini sanığa ödediğine ilişkin beyanda bulunduğuna dair iddiasına karşılık, sanığın kaportacı ... isimli şahsın eşyaları aldıktan sonra katılanla anlaşma yapması nedeniyle kendisine para ödemediğine dair savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer verilmeyecek şekilde açığa çıkarılabilmesi amacıyla, eşyaların satıldığı iddia edilen kaportacı ... isimli şahsın tanık olarak dinlenilerek, eşyaları kimden, ne kadar bedel karşılığında alıp, kime ne kadar ödeme yaptığının sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.