Mala zarar verme suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 168/2, 31/3, 52. maddeleri uyarınca 800,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair.... Asliye Ceza Mahkemesinin 14/07/2009 tarihli ve 2009/314 esas, 2009/489 sayılı karar aleyhine Yüksek...t Bakanlığınca verilen 27.10.2014 gün ve 2014/18363/63483 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.11.2014 gün ve 2014/364614 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;Mahkemece, sanıklar ... ve ...'ın birlikte ipledikleri kabul edilen hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği, sanıkların kararı temyiz ettiği, Yargıtay 13. Ceza Dairesi'nin 19/09/2013 tarihli ve 2012/11277 esas 2013/25111 sayılı ilamı ile sanık ...'ın mala zarar verme suçu yönünden hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından reddine, diğer sanık Volkan Kanmaz yönünden ise yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verildiği nazara alındığında;Eylemi birlikte gerçekleştirdikleri kabul edilen ve hakkındaki hüküm temyiz edilmeksizin kesinleşen sanık hakkında Yargıtay 13. Ceza Dairesi'nin 19/09/2013 tarih ve 2012/11277 esas 2013/25111 sayılı ilamında da belirtildiği üzere;Çalınan aracın hasarlı vaziyette bulunmuş ise de hırsızlığın, aracın mülkiyetine yönelik olduğunun anlaşılması karşısında; hırsızlık suçu dışında ayrıca mala zarar vermeden hüküm kurulamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nIn 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 01/02/2013 tarihinde yürürlüğe giren 21/01/2013 günlü iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 2. maddesinin “bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” düzenlemesine ve aynı dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 19/09/2013 tarih ve 2012/11272 esas, 2013/2511 sayılı kararıyla temyizin reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek (13.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.