Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19873 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 29464 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 15 - 2012/175731MAHKEMESİ : Antalya 3. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/02/2012NUMARASI : 2011/212 (E) ve 2012/67 (K)SUÇ : Nitelikli (kamu malına yakarak) mala zarar vermeDosya incelenerek gereği düşünüldü; Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur.Bu bakımdan,söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma,suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.A.. M..nde tutuklu olarak bulunan ve “müşahede odasına” alınan sanığın, yatak döşeğinin pamuklarını içmekte olduğu sigarasıyla birkaç noktadan tutuşturup yakması eyleminin “nitelikli (yakarak kamu malına) mala zarar verme ” suçunu oluşturduğu iddia edilen somut olayda;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-“Kamu malına zarar verme” suçunun yakarak işlendiği iddia ve kabul olunmasına göre; sanığa verilen cezanın 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik lehe olan TCK’nın 152/2-a son cümlesi uyarınca bir katına kadar arttırılması gerektiğinin dikkate alınmasında zorunluluk bulunması, 2-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında TCK’nın 53/1,2,3 maddesi hükümlerinin uygulanmaması, Bozmayı gerektirmiş, C. savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.