MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü; Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç,seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.02.02.2007 tarihinde gece yarısı 02:00 sıralarında sanığın caminin 1. kat kapı pervazı ve camını kırdığı, kapı pervazı üzerindeki parmak izinin sanığa ait olduğunun belirlendiği, sanığın bu eylemiyle ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, şikayetçi beyanı, görgü ve tespit tutanağı, olay yeri inceleme raporu, ekspertiz raporu ile tüm dosya kapsamına göre, atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,1-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 153/1.maddesi gereğince sonuç olarak 6.000 TL adlî para cezasına hükmedilmesi karşısında, aynı Kanun'un 58. maddesi ile 5275 sayılı CGTİHK'nın 106. ve 108. maddeleri gereğince, sonuç cezanın adlî para cezası olması nedeniyle mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan 5237 sayılı TCK'nın 50/1-a maddesi ile sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesine dair aynı Kanun'un 52/4. maddesinin kararda gösterilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK'nın 58.maddesine ilişkin uygulamanın hükümden çıkarılması ile hükmün ilgili kısımlarına "TCK'nın 50/1-a ve 52/4 maddesi uyarınca" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.