Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1454 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 30799 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, hakaretHÜKÜM : Mahkumiyet, beraatDosya incelenerek gereği düşünüldü;Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir. Sanık ...'nin, katılan ...'tan borç aldığı ancak borcunu ödememesi nedeniyle tarafların arasında tartışma çıktığı, sanık ...'nin, ...'a hitaben “sizin borcunuzun a.. koyarım, ödemiyorum” demek suretiyle hakaret suçunu işlediğinin, sanık Azize Torlak'ın ise, elindeki sopayla ...'ye ait aracın ön camını kırmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; 1- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde,Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde, Sanık ...'nin 02/02/2011 tarihli ilk celsede alınan ifadesinde, ...'ın kendisinden para istemesi üzerine sinkaflı küfürde bulunduğunu beyan ederek suçunu ikrar etmesi karşısında, sanığın üzerine atılı hakaret suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde mahkumiyetine yönelik yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.