Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 140 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 12249 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilikHÜKÜM : 1- TCK’nın 158/1-d, 35, 52, 62, 53/1-3, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet 2- TCK’nın 204/1, 53/1-3, 58. maddeleri gereğince mahkumiyetResmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıkların olay günü müştekinin iş yerine geldikleri, sanık ...'in önceden sahte olarak tanzim ettiği teftiş kurulu görev kartını girdikleri iş yerinde göstererek, iş yerini denetlemeye geldiklerini, sigortasız işçi çalıştırıldığını ve tutanak tanzim etmesi gerektiğini ancak 500 USD karşılığında anlaşabileceklerini söylediği ve sanıkların bir süreliğine dışarı çıktıkları, bu sırada müştekinin durumu ihbar etmesi üzerine yakalandıklarının iddia edildiği olayda, 1- Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;Sanıkların eylemlerinin atılı resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafiinin beraat hükmü verilmesi gerektiğine ve sanık ...’in bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 2- Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelenmesinde;Sanıkların eylemlerinin atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafii ve sanık ...’in yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanılarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından, sanıklar hakkında uygulanan adli para cezalarına ilişkin sırasıyla “30 gün” “22 gün” ve “440.00 TL” adli para cezası terimlerinin çıkarılarak yerlerine sırasıyla "5 gün" "4 gün"ve “80 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.