Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13500 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22455 - Esas Yıl 2012





Dosya incelenerek gereği düşünüldü;Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi,failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında,zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması,rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.Sanığın, katılan şirketin Konya ili K.. Caddesi'nde bulunan K.. Alış Veriş Merkezi'nde bulunan şubesinin mesul müdürü olduğu, yaptığı satışlardan elde ettiği 2.900,00 TL parayı katılanın banka hesabına yatırmak yerine mal edindiği somut olayda; sanığın, işyerinde kasa olmadığı için mesai bitiminde 2.900,00 TL parayı yanına aldığını, ertesi gün pantolonunu değiştirdiği için paranın evde kaldığına yönelik savunmasına karşın 28.07.2008 tarihli suça konu parayı mal edindiğine dair tutanağı imzalaması, aynı işyerinde çalıştıkları tanık M.. T..'in yeminli beyanından tahsil edilen paranın şirketin banka hesabına yatırılması gerektiğinin anlaşılması, tanık H.. K..'nin ise sanığın ihtiyacı olduğunda kasadaki parayı aldığını beyan etmesi karşısında, hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekiliin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,ancak;TCK'nın 155/2.maddesinde hapis cezası ile birlikte adli para cezasının da öngörülmesine rağmen sadece hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.