MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmaHÜKÜM : TCK 155/2, 43/1, 62, 52/2, 53 md uyarınca mahkumiyetHizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;Sanık ...'in 2002 yılından 2006 yılından müdahil şirketin Antalya şubesinde muhasabeci olarak görev yaptığı, şirketin bilgisi dahilinde adına açılan banka hesabına firmanın tahsilat ve ödemelerinin yatırıldığı, şirketin hurda kağıtlarının satılması sonucu elde edilen 192,095,50 TL'nin sanık tarafından 82.242,49 TL tutarının fatura düzenlenerek şirkete aktarıldığı ancak kalan kısmın uhdesine geçirildiği iddia olunan olayda; dosya kapsamında yeminli dinlenen tanıkların beyanları ile alınan bilirkişi raporlarından katılan şirketin kayıt dışı işlemlerinin olduğunun, şube ve personel maaş ödemelerinin sanığın hesabına gelen para ile yapıldığının sabit olması, Antalya İşletme müdürü ...'in, ihbar sonrası genel merkezce yapılan kontrollerde kasada eksik çıkmadığı yönünde ki; tanık ...'ın ise defterleri kontrol ettiğinde alış ve satış miktarları arasında farklılığın bulunduğunu hurda kağıtların satışından sonra faturaların eksik düzenlendiğini bu şekilde yatan paradan oluşan fazlalığın mal edinildiğini beyan etmesi ve dosya kapsamında katılan şirketin ilgili döneme dair defter ve kayıtlarının incelenmemiş olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, şirkete ait sevk irsaliyeleri, tahsilatlara ilişkin kayıt ve defterler üzerinde inceleme yapılarak, firmaya ait hurda stok satışları sonrasında sanık tarafından düzenlenen faturaların eksik düzenlenip düzenlenmediği, bu suretle fazla yatan ve şirkete intikal etmeyen para bulunup bulunmadığı, olay döneminde katılan şirketin Antalya şube giderleri için şube yahut sanık hesabına para gönderip göndermediği, sanığın şirkete teslim ettiği para haricinde kalan paranın çalışanların maaşları da dahil şube harcamalarında kullanılıp kullanılmadığının araştırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile salt hesaba yatan ve çıkan para miktarına dayanılarak yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafnin sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.