Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 111 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 8557 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilikHÜKÜM : Sanık hakkında ...nın 158/1-d,52/2-4,53,58(2 kez), 204/1,204/3,43/1,53,58 maddeleri gereğince mahkumiyetDolandırıcılık ve sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın "..." adına düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanını kullanarak Uşak il merkezinde müşteki ...'e ait ... şirketinden ... marka ... plakalı aracı 7 günlüğüne kiraladığı, aracın ... adına trafikte kayıtlı olduğu ve bu kişi adına ruhsatının bulunması nedeniyle katılana ait kimlik bilgilerini kullanarak elindeki araç ruhsatıyla ... ilçesi Nüfus Müdürlüğüne gittiği, nüfus cüzdanını kaybettiğini söyleyerek ... adına, ancak kendi fotoğrafını ihtiva edecek biçimde sahte nüfus cüzdanı çıkarttıktan sonra Sivas’ta bu sahte kimliği kullanarak katılan ...'e katılan ...'e ait aracı sahte nüfus cüzdanı ile noterden devir işlemlerini yaparak 10.000 liraya sattığı şeklinde gerçekleşen eylemlerinin dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını oluşturduğuna dair kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.